CIASTECZKA PIZZICOTTI

Autor:

 




Jeśli kochasz słodkości, które łączą prostotę składników z odrobiną włoskiej magii, to pizzicotti z pewnością skradną Ci serce. Te niewielkie, nieregularne ciasteczka z Sycylii powstają z jednego z najbardziej charakterystycznych składników wyspy — aromatycznej pasty migdałowej. Ich nazwa pochodzi od włoskiego *pizzicare*, czyli „szczypać”, bo właśnie to delikatne szczypnięcie nadaje im kultowy, lekko poszarpany kształt, który natychmiast przyciąga wzrok. 


Choć trudno dziś wskazać dokładny moment, w którym pizzicotti pojawiły się w sycylijskich kuchniach, wiadomo jedno: są częścią bogatej tradycji cukierniczej, w której migdały — wprowadzone na wyspę dzięki arabskim wpływom — grają pierwsze skrzypce. W efekcie powstał deser niezwykle prosty, a jednocześnie pełen charakteru: miękki w środku, chrupiący z zewnątrz, pachnący cytryną i prażonymi migdałami. Idealny do kawy, idealny do podjadania, idealny na każdą okazję.

Dziś zabieram Cię w krótką podróż na słoneczną Sycylię, żeby odkryć, czym dokładnie są pizzicotti — i dlaczego tak łatwo się w nich zakochać.


Ciasteczka z orzechami – Pizzicotti – składniki (na ok. 20 sztuk):


  • orzechy włoskie (350 g) lub migdały bez skóry

  • 2 białka

  • 130 g cukru lub ksylitolu/erytrytolu

  • łyżeczka ekstraktu z wanilii lub wnętrze laski wanilii

  • ew. skórka otarta z 1 cytryny (tylko żółta część)

  • można też dorzucić drobno siekaną, kandyzowaną skórkę pomarańczową.




Orzechy włoskie zmiel drobno, aż uzyskasz konsystencję delikatnej mąki orzechowej.

W osobnej miseczce lekko roztrzep białka widelcem, tylko do połączenia.

Przelej je do zmielonych orzechów, dodaj cukier, wanilię oraz opcjonalnie skórkę z cytryny. Całość dokładnie wymieszaj, aż powstanie jednolita, gęsta masa.

Z przygotowanej masy formuj kulki wielkości sporego orzecha laskowego. Każdą z nich delikatnie spłaszcz, nadając jej owalny kształt, a następnie obtocz w cukrze pudrze. Układaj je na talerzu lub półmisku.

Teraz najważniejszy moment: ściśnij lekko ciasteczko w jego szerszym miejscu – kciukiem i palcem wskazującym – tak, jakbyś chciała je uszczypnąć, ale nie do końca. Chodzi o delikatne „pizzicato”, które stworzy charakterystyczny, nieregularny kształt.

Gotowe ciasteczka możesz schłodzić w lodówce. Najlepiej na całą noc, choć niektóre przepisy ten krok pomijają. Ja zazwyczaj chłodzę je 15–30 minut – to w zupełności wystarcza.

Rozgrzej piekarnik do 180°C (góra–dół, bez termoobiegu). Blachę wyłóż papierem do pieczenia i ułóż na niej ciasteczka. Piecz około 15 minut na środkowej półce piekarnika. Nie dłużej — po upieczeniu stwardnieją jeszcze podczas studzenia.

Wyjmij, pozostaw do całkowitego ostudzenia i ciesz się ich idealną, migdałowo-orzechową kruchością.

🌲🌲Tym przepisem otwieram sezon na potrawy i wypieki świąteczne 🌲🌲

Komentarze

Prześlij komentarz

Możesz skomentować ten post

Popularne posty z tego bloga

Kiszenie żuru, czyli o tym, jak Dziadek żur kisił

Autor:
Obraz
Kiszenie żurku na Śląsku to tradycja i trzeba przyznać, że dobrze Nam to wychodzi 💪 Od dziecka byłam przyzwyczajona, że mama posyłała mnie do magla 👩😀 po słoiczek żurku na sobotni obiad. Czasy się zmieniały, w miejscu magla wyrosła dorodna kamienica czynszowa, a mnie na głowie przybyło kilka siwych włosów.   Mamy już nie ma … Cóż lata płyną, czas nigdy nie stał w miejscu. Nie zmienił się jednak sposób kiszenia żurku i bardzo dobrze 😀!!! Jest coś stałego i coś pysznego na tej planecie. Ostatnio, jeszcze przez jakiś czas (mieszkając już na Lubelszczyźnie) mogłam zamówić sobie żurek - przed przyjazdem do swojego Hajmatu, a tato albo mama kupowali mi go u Dziadka … Nie u własnego dziadka rzecz jasna, ale u Pana, który „produkował” żurek i przynosił go potem na okoliczny targ. Stał zawsze w tym samym miejscu, wszyscy go znali i nazywali Dziadkiem. Jego żurek nie miał sobie równych. Nie mam pojęcia czy sam go kisił, czy ktoś mu pomagał, ale ten, kto to robił, znał się na rzecz...
Read more »

Pierogi z ziemniakami i kapustą kiszoną

Autor:
Obraz
Czuję się  już jak ekspertka w dziedzinie lepienia pierogów. Prawie co tydzień pojawiają się w naszym domu pierogi. Wszyscy je bardzo lubimy, a każde z nas ma swoje ulubione. Pan K. najbardziej lubi ruskie i te właśnie najczęściej pojawiają się na naszym stole, bo tak naprawdę lubimy je również i my. Młody lubi ruskie, ale najbardziej z wszystkich lubi te z kaszą gryczaną i serem . Maja jak jeszcze mieszkała z nami, najbardziej lubiła pierogi z jagodami .  Ja przepadam za tymi wigilijnymi z kapustą i grzybami oraz za zwykłymi pierogami z kapustą kiszoną i ziemniakami. Co prawda nie przepadają za nimi moi dwaj panowie, bo w farszu występuje podsmażana cebulka, której oni nie lubią. Tym razem jednak postanowiłam sobie sprawić odrobinę przyjemności i ulepiłam dwa rodzaje pierogów. Panowie zadowolili się ruskimi, a ja z apetytem zjadłam pierożki z ziemniakami i kiszoną kapustą. Dzisiejsze pierożki okraszone były skwarkami, które zwykle przygotowuje w naszym domu p...
Read more »

Wielkanocna baba cytrynowa

Autor:
Obraz
Święta w moim rodzinnym domu nie mogły obejść się bez słynnego pasztetu mojej mamy oraz bez cytrynowej baby według starego,  rodzinnego przepisu. Babę przygotowuje się szybko i prosto. Pamiętam, że już jako dziecko asystowałam mamie przy wypieku tej baby. Składniki: 4 jajka 1 szklanka cukru 1 szklanka mąki pszennej 1/3 szklanki mąki kartoflanej ½ kostki margaryny 1 płaska łyżeczka proszku do pieczenia 1 duża cytryna Kilka kropelek olejku cytrynowego – opcjonalnie Łyżka margaryny i garść bułki tartej – do przygotowania blachy Sposób przygotowania. Margarynę roztopić. Połączyć mąkę pszenną z ziemniaczaną oraz proszkiem do pieczenia i dobrze wymieszać. Cytrynę wyszorować i zetrzeć z niej całą skórkę, a następnie wycisnąć z niej sok. Do roztopionej margaryny dodać cukier i dokładnie wymieszać do całkowitego wystudzenia (można użyć miksera). Do przestudzonej margaryny z cukrem dodawać po jednym jaju oraz po łyżce połączonych mąk z proszkiem do piecz...
Read more »