Dwa światy, dwa budynie … czyli … deser budyniowo-owocowy


Do przygotowania tego właśnie deseru natchnęły mnie dwa zdarzenia. Po pierwsze – otrzymałam całkiem niedawno dwa słoiczki bardzo słodkich jagódek zbieranych przez moją ulubioną i ukochaną Przyjaciółkę Serca (dziękuję Ci Kasieńko, są przepyszne), a że jagody prosto z serca Kaszeb pochodzą to korciło mnie bardzo by je jak najszybciej wypróbować. Po drugie w naszym domku zawsze problem filozoficzny mamy czy budyń czekoladowy czy waniliowy zrobić na deser. Tym razem postanowiłam nie ulegać młodszej i słabszej płci ale też nie chciałam być jakąś budyniową zołzą. Postanowiłam zrobić dwa w jednym. Aby też wszystkich zadowolić to i polewy zrobiłam dwie, zadowalając i Młodego i siebie. Młody przepada za truskawkową, a ja za jagodową.
Co z tego wyszło? Sami zobaczcie …. 



Potrzebne będzie:
  • 1 l mleka
  • 1 budyń waniliowy (ulubionej firmy)
  • 1 budyń czekoladowy (ulubionej firmy)
  • ½  opakowania mrożonych truskawek (u mnie porcja mrożonego musu – przygotowanego ze świeżych truskawek).
  • ½ opakowania mrożonych jagód lub jagody w cukrze pasteryzowane (u mnie kilka łyżek jagód pasteryzowanych z cukrem oraz mrożone jagody nazbierane w lipcu w okolicznych lasach :) ).
  • cukier do budyniu wg przepisu na opakowaniu i do osłodzenia truskawek jeśli to konieczne

Jak przygotować:
Niestety nie przygotowuje sama budyniu, ale jak ktoś chętny to może tą czynność wykonać.
Zrobiłam budynie jak podano w opisie. Gdy trochę przestygły przełożyłam je w równych częściach do wysokich szklanek. Dałam na dół najpierw waniliowy, przelałam go zimnym musem truskawkowym z odrobiną cukru jeśli był zbyt kwaśny. Następnie przykryłam mus truskawkowy warstwą budyniu czekoladowego
i polałam go jagodami pasteryzowanymi w cukrze. Posypałam po wierzchu całymi jagodami, które wcześniej rozmroziłam. Wszystko utworzyło mieszankę słodkawo-kwaskowatą. Taką jaka nam odpowiada chyba najbardziej.
Początkowo obawiałam się co moi faceci – konserwatyści powiedzą na taką formę deseru, ale patrząc na puste szklaneczki i zadowolone miny moje obawy były bezpodstawne.


Komentarze

  1. Foodmania4 lutego 2015 19:04

    takie deseru chyba nikt by nie odmówił :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Unknown5 lutego 2015 23:08

    Ach, pycha :)

    Zapraszam do siebie na dietetyczną Nutellę!
    -------------------
    www.paczekwkuchni.blogspot.com

    Pozdrawiam!:)

    OdpowiedzUsuń
  3. Anonimowy9 lutego 2015 14:20

    Mam nadzieję Asiu, że kiedyś osobiście pokażesz mi, jak robi się te cuda;) we Wrocławiu i w mojej kuchni:)
    ślinka cieknie:)

    OdpowiedzUsuń
  4. Asia | Byłem tu. Tony Halik.9 lutego 2015 16:47

    Najlepsze jest takie spontaniczne gotowanie. Na pewno wypróbuję ten Twój autorski przepis :D
    Pozdrawiam, Aśka

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Możesz skomentować ten post

Popularne posty z tego bloga

Kiszenie żuru, czyli o tym, jak Dziadek żur kisił

Obraz
Kiszenie żurku na Śląsku to tradycja i trzeba przyznać, że dobrze Nam to wychodzi 💪 Od dziecka byłam przyzwyczajona, że mama posyłała mnie do magla 👩😀 po słoiczek żurku na sobotni obiad. Czasy się zmieniały, w miejscu magla wyrosła dorodna kamienica czynszowa, a mnie na głowie przybyło kilka siwych włosów.   Mamy już nie ma … Cóż lata płyną, czas nigdy nie stał w miejscu. Nie zmienił się jednak sposób kiszenia żurku i bardzo dobrze 😀!!! Jest coś stałego i coś pysznego na tej planecie. Ostatnio, jeszcze przez jakiś czas (mieszkając już na Lubelszczyźnie) mogłam zamówić sobie żurek - przed przyjazdem do swojego Hajmatu, a tato albo mama kupowali mi go u Dziadka … Nie u własnego dziadka rzecz jasna, ale u Pana, który „produkował” żurek i przynosił go potem na okoliczny targ. Stał zawsze w tym samym miejscu, wszyscy go znali i nazywali Dziadkiem. Jego żurek nie miał sobie równych. Nie mam pojęcia czy sam go kisił, czy ktoś mu pomagał, ale ten, kto to robił, znał się na rzeczy i
Read more »

Pierogi z ziemniakami i kapustą kiszoną

Obraz
Czuję się  już jak ekspertka w dziedzinie lepienia pierogów. Prawie co tydzień pojawiają się w naszym domu pierogi. Wszyscy je bardzo lubimy, a każde z nas ma swoje ulubione. Pan K. najbardziej lubi ruskie i te właśnie najczęściej pojawiają się na naszym stole, bo tak naprawdę lubimy je również i my. Młody lubi ruskie, ale najbardziej z wszystkich lubi te z kaszą gryczaną i serem . Maja jak jeszcze mieszkała z nami, najbardziej lubiła pierogi z jagodami .  Ja przepadam za tymi wigilijnymi z kapustą i grzybami oraz za zwykłymi pierogami z kapustą kiszoną i ziemniakami. Co prawda nie przepadają za nimi moi dwaj panowie, bo w farszu występuje podsmażana cebulka, której oni nie lubią. Tym razem jednak postanowiłam sobie sprawić odrobinę przyjemności i ulepiłam dwa rodzaje pierogów. Panowie zadowolili się ruskimi, a ja z apetytem zjadłam pierożki z ziemniakami i kiszoną kapustą. Dzisiejsze pierożki okraszone były skwarkami, które zwykle przygotowuje w naszym domu pan K. Jego skwa
Read more »

Wielkanocna baba cytrynowa

Obraz
Święta w moim rodzinnym domu nie mogły obejść się bez słynnego pasztetu mojej mamy oraz bez cytrynowej baby według starego,  rodzinnego przepisu. Babę przygotowuje się szybko i prosto. Pamiętam, że już jako dziecko asystowałam mamie przy wypieku tej baby. Składniki: 4 jajka 1 szklanka cukru 1 szklanka mąki pszennej 1/3 szklanki mąki kartoflanej ½ kostki margaryny 1 płaska łyżeczka proszku do pieczenia 1 duża cytryna Kilka kropelek olejku cytrynowego – opcjonalnie Łyżka margaryny i garść bułki tartej – do przygotowania blachy Sposób przygotowania. Margarynę roztopić. Połączyć mąkę pszenną z ziemniaczaną oraz proszkiem do pieczenia i dobrze wymieszać. Cytrynę wyszorować i zetrzeć z niej całą skórkę, a następnie wycisnąć z niej sok. Do roztopionej margaryny dodać cukier i dokładnie wymieszać do całkowitego wystudzenia (można użyć miksera). Do przestudzonej margaryny z cukrem dodawać po jednym jaju oraz po łyżce połączonych mąk z proszkiem do pieczenia
Read more »