Grypa żołądkowo - jelitowa – co jeść i pić by szybciej poprawić samopoczucie

Nie samym Covidem człowiek żyje i choruje także na wiele innych dosięgają do inne paskudne chorubska. Ostatnio przez moje miasto przeszła masowa fala zachorowań na paskudną i ścinającą z nóg grypę jelitowo - żołądkową potocznie zwaną jelitówką. Medycy zespół tych dolegliwości nazywają nieżytem żołądkowo-jelitowym.
Jest to wirusowe zakażenie układu pokarmowego, któremu towarzyszą biegunka i wymioty, wywołane przez rota-, adeno- i norowirusy.
Chorobie często towarzyszy gorączka, bóle brzucha, nudności, brak apetytu i ogólne osłabienie.

Do zakażenia rota-wirusami dochodzi zwykle drogą kropelkową lub pokarmową.

Właściwa dieta w przebiegu choroby stanowi podstawowy element leczenia
i gwarantuje szybki powrót do zdrowia i formy. Właściwe odżywianie w czasie „jelitówki” skróci czas trwania choroby oraz zapobiegnie powstawaniu niedoborów pokarmowych.

Zalecenia podstawowe.

Najważniejszym elementem postępowania żywieniowego podczas trwania grypy żołądkowo-jelitowej jest prawidłowe nawadnianie organizmu i jest ono zalecane jako jedyne w pierwszej fazie choroby.

Według WHO (Światowa Organizacja Zdrowia) do nawadniania organizmu chorzy powinni otrzymywać doustne płyny o obniżonej osmolalności (gotowe preparaty można zakupić w aptekach). Przyjmowanie ich pozwala uzupełnić niedobory płynów oraz elektrolitów, a także wpływa na znaczne zmniejszenie wydalanych płynów
w stolcu.

W domowych warunkach chorych należy nawadniać wodą niegazowaną, słabymi naparami herbatek ziołowych (mięta, rumianek) i herbaty czarnej z dodatkiem soli, oraz marchwianki, lekkich bulionów warzywnych
i rozcieńczonych zup bez dodatku tłuszczu. Po każdorazowym epizodzie wymiotów lub biegunki należy zwiększyć ilość przyjmowanych płynów. Płyny powinny być podawane przynajmniej kwadrans po wymiotach, co poprawia ich tolerancję. Płyny należy podawać chłodne i powinny być przyjmowane małymi łykami. Czas trwania intensywnego nawadniania zależy od ustąpienia objawów odwodnienia, zazwyczaj około 4-5 godzin.

Dalsze zalecenia

O ile stan chorego się poprawia i słabną pierwsze objawy choroby - pacjentowi można rozszerzyć dietę.

Chory w dalszym ciągu nie powinien spożywać produktów tłustych, ciężkostrawnych, o dużej zawartości błonnika. Nie należy spożywać w tym okresie zbyt dużej ilości owoców, orzechów i warzyw bogatych w błonnik pokarmowy, a także gruboziarnistych kasz, płatków zbożowych (owsianki) oraz pieczywa razowego, ostrych przypraw i alkoholu. Dietę należy wzbogacić o: jasne (czerstwe) pieczywo, delikatne musy warzywne, chude mięsa oraz ryby.

Posiłki powinny być małe objętościowo, ale częściej spożywane, by zbyt nie obciążać układu pokarmowego. Należy bezwzględnie unikać potraw smażonych na rzecz gotowanych w wodzie i na parze, pieczonych w folii, duszonych bez tłuszczu.

Po ustąpieniu wszelkich objawów choroby należy wprowadzić normalną, prawidłową zbilansowaną dietę z wyłączeniem produktów ciężkostrawnych i tłustych. Zalecana jest dieta lekkostrawna.

Zdarza się, że w ostrych przypadkach choroby konieczna jest hospitalizacja, ale o tym decyduje lekarz. Bezwzględnym wskazaniem do hospitalizacji jest odwodnienie powyżej 10%, zaburzenia świadomości lub brak poprawy mimo intensywnego nawadniania doustnego. 

Grupą szczególnie narażoną na zburzenia wodno-elektrolitowe są niemowlęta, małe dzieci oraz osoby starsze. Należy je bacznie obserwować i mieć pod szczególną kontrolą – najlepiej lekarską.

Przepis na samodzielne przygotowanie domowego płynu do nawadniania:

Składniki:

200 ml wody

0,9 g soli kuchennej

4,0 g cukru

Wykonanie:

Wodę przegotować i wystudzić. Do letniej wody dodać sól i cukier – wymieszać. Popijać często - małymi łykami.

 

 DOMOWE SPOSOBY RADZENIA SOBIE Z "JELITÓWKĄ" SPRAWDZONE PRZEZE MNIE

- napar z korzeń kobylaka

- napar z dziurawca

- napar z mięty i szałwii lub z mięty i pokrzywy (na zmianę)

- stosowanie dobrych probiotyków

- CocaCola

- domowy napój do nawadniania

Literatura:

Przegląd chorób biegunkowych o etiologii zakaźnej u dorosłych. Garlicki A, Leśniak M. (Przegląd Epidemiologiczny, 2009).

Praktyczny podręcznik dietetyki, Jarosz M. (Instytut Żywności i Żywienia, Warszawa 2010).

Choroby infekcyjne i pasożytnicze przewodu pokarmowego. [w] Interna Szczeklika. Podręcznik chorób wewnętrznych, Mach T.(Medycyna Praktyczna, 2012).

H. Ciborowska, A. Rudnicka – „Dietetyka” (PZWL Wydawnictwo Lekarskie).

Szczepanek M., Strzeszyński Ł., Rymer W. Postępowanie w ostrej biegunce infekcyjnej u dorosłych.